Allereerst de instructie over ding 10 gelezen.
Op mijn gmail een paar documenten binnen gekregen, bij sommige wat kleine toevoegingen aangebracht. Ik heb zelf een recept gemaakt op mijn pc en geupload in google docs. Naar een paar collega's verzonden om te delen en te wijzigen/aanpassen.
Ik vind google docs heel handig als je met meer mensen aan een opdracht werkt, in een projectgroep zitten met meer collega's en het is niet altijd makkelijk om een afspraak te maken wanneer iedereen kan, dan is het zeker handig om je opmerkingen op het werkstuk toe te voegen. Terwijl je niet per se bij elkaar hoeft te komen.
Wat ik nog niet goed kan zien is WAT in tekst gewijzigd is. Ook aan paar medecursisten gevraagd en ze weten het ook niet. Of moet je de gewijzigde tekst in een andere kleur zetten of schuin gedrukt bijvoorbeeld?
En chatten... uhhuh...ik hou niet van chatten, wel een keer geprobeerd en het is gelukt, met orchidee gechat en eigenlijk ging het prima, maar ik voel me daar niet op mijn gemak bij, opeens weet ik niet wat ik moet zeggen, misschien is dat raar, maar zo gaat het bij mij. En nog in praatgroep doen, nee dat is niets voor mij.
Ik klets graag, maar dan pak ik liever mijn telefoon en ga ik met mijn beste vriendin, die in Barcelona woont, uitgebreid kletsen, soms doen we er drie kwartier tot één uur over, maar dan hoor ik haar stem en merk ik meteen hoe ze reageert, hoe ze zich voelt, het is meer pesoonlijk. Met chatten kan niet.
Ook met collega's denk ik niet dat ik ga chatten, ik heb veel contacten met collega's wegens rooster maken, maar ik doe nog steeds liever telefonisch of nog beter rechtstreeks vragen, vind ik gewoon leuker.
Maar voor onze klanten is dit zeker een snelle en handige communicatie, ik denk nu bijvoorbeeld aan Al@din of als ze iets snel moeten weten, het is zeker snel en direct.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Hoi regenboog,
In Docs zit de de optie 'revisiegeschiedenis' waarmee je kan zien welke wijzigingen er zijn aangebracht in een document.
Chatten is inderdaad iets waar je aan moet wennen. Zeker in het begin voelt het raar als je even niets weet te zeggen maar wel het idee hebt dat iemand aan de andere kant van de lijn op tekst zit te wachten. Het voelt bijna alsof je elkaar aan net iets te lang aan zit te kijken zonder iets te zeggen. Maar voor uitgebreide gesprekken is het ook geen geschikt medium. Het gaat er meer om op een snelle manier korte informatie uit te wisselen.
Een reactie posten